ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στις 30 Μαρτίου 1945 στο Ρωσικό Θεσσαλονίκης
ΑΓΑΠΑΕΙ: Την οικογένειά της και μια πολύ καλή φίλη της, την Ντόρα
ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Ιστορικά θέματα για την καταστροφή της Σμύρνης και κείμενα για το ρεμπέτικο
ΑΚΟΥΕΙ: Ρεμπέτικα και σμυρναίικα τραγούδια
ΘΥΜΑΤΑΙ: Με νοσταλγία τα μαθητικά της χρόνια στο Δεσμπερέ της Θεσσαλονίκης
ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ: Την κόρη της, που σύντομα θα φέρει στον κόσμο μια νέα ζωή
ΑΠΕΧΘΑΝΕΤΑΙ: Τους καιροσκόπους και κερδοσκόπους που καπηλεύονται το λαϊκό τραγούδι
ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Να πάει μόνιμα στο εξοχικό της στην παραλία Σιλάτων Χαλκιδικής
ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ: Της αρέσει ο διάλογος γιατί όπως λέει είναι πολυλογού
ΘΑ ΚΑΛΟΥΣΕ ΣΕ ΔΕΙΠΝΟ: Μόνο τον Πάνο Γεραμάνη
Η Μαριώ (Μαρία Κωνσταντινίδου-Σταματίου) γνωστή σαν ρεμπέτισσα της Θεσσαλονίκης, ενθουσιάζει το αθηναϊκό κοινό της νύχτας, με μοναδικές ερμηνείες της, από τη σκηνή του κέντρου «Σειρήνες» μαζί με τον Χρήστο Τσιαμούλη και τη συνεχώς ανερχόμενη τραγουδίστρια Λιζέττα Καλημέρη, Θεσσαλονικιά κι αυτή. Σε κάποια στιγμή μετά τα μεσάνυχτα, η Μαριώ το γυρίζει για λίγο από ρεμπέτικο σε... ραπ (!) και ξεσηκώνει τη νεολαία. Την ερχόμενη εβδομάδα ετοιμάζεται για ταξίδι και παραστάσεις σε Γερμανία και Βέλγιο.
ΕΡ.: Ρεμπέτικο και πάσης Ελλάδος;
ΑΠ.: Ρεμπέτικο για όλον τον πλανήτη.
ΕΡ.: Μήπως είναι υπερβολή;
ΑΠ.: Είναι πραγματικότητα. Στο μεγάλο φεστιβάλ τραγουδιού της Στοκχόλμης εκπρόσωποι από 20 χώρες μου ζητούσαν αυτόγραφα μόλις κατέβηκα από τη σκηνή.
ΕΡ.: Και τα σμυρναίικα;
ΑΠ.: Η ζωή μου όλη. Τ' άκουγα από την κούνια μου. Τα τραγούδαγε η μάνα μου.
ΕΡ.: Ήταν τραγουδίστρια;
ΑΠ.: Όχι, αλλά είχε θαυμάσια φωνή και τραγούδαγε τους καημούς της Μικρασίας και τον Τσακιτζή!
ΕΡ.: Τι σ' έφερε στον κόσμο του τραγουδιού;
ΑΠ.: Τα ρεμπέτικα από το γραμμόφωνο και ο πατέρας μου που ήταν μουσικός.
ΕΡ.: Τι όργανο έπαιζε ο πατέρας σου;
ΑΠ.: Ντραμς.
ΕΡ.: Εσύ;
ΑΠ.: Ακορντεόν. Κάποτε μικρή έπαιζα μαζί του σε γιορτές και πανηγύρια.
ΕΡ.: Μάρκος ή Τσιτσάνης;
ΑΠ.: Πατριάρχης ο Μάρκος, Μπετόβεν του ρεμπέτικου ο Τσιτσάνης.
ΕΡ.: Τους γνώρισες ποτέ;
ΑΠ.: Τον Μάρκο. Δούλεψα μαζί του και αισθάνθηκα δέος, το 1967 στα «Ξημερώματα» της Θεσσαλονίκης.
ΕΡ.: Τι σου έλεγε ο Μάρκος;
ΑΠ.: Κορίτσι μου, μείνε εδώ στην πόλη σου, ο κόσμος είναι καλός. Μην κατέβεις στην Αθήνα, γιατί εκεί το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.
ΕΡ.: Αναπολείς τον Χοντρονάκο;
ΑΠ.: Δυστυχώς τον χάσαμε το καλοκαίρι. Έφυγε ένας αληθινός ρεμπέτης. Ήταν η προσωποποίηση της ανθρωπιάς.
ΕΡ.: Εργάσθηκες μαζί του;
ΑΠ.: Ναι, επί 28 ολόκληρα χρόνια. Στο πάλκο της «Καλύβας» και αλλού.
ΕΡ.: Με ποιους άλλους ρεμπέτες συνεργάσθηκες;
ΑΠ.: Κηρομύτη, Ρούκουνα, Μαρίνο Γαβριήλ, Γενίτσαρη, Δημήτρη Λαβίδα.
ΕΡ.: Καμπουρέλος ή Σωκράτης;
ΑΠ.: Μια πολύ μεγάλη μουσική ιστορία για τη Θεσσαλονίκη.
ΕΡ.: Και η Λιλή;
ΑΠ.: Ο θρύλος και ο μύθος της Θεσσαλονίκης.
ΕΡ.: Τραγούδησες ποτέ μαζί τους;
ΑΠ.: Ναι και με τους τρεις αλλά και ξεχωριστά με τον καθένα.
ΕΡ.: Η Θεσσαλονίκη και τα ρεμπέτικα;
ΑΠ.: Μάνα και παιδιά της.
ΕΡ.: Η ρεμπέτικη διασκέδαση, ανάγκη ή μόδα;
ΑΠ.: Ανάγκη και αναβίωση για λίγους, κέρδος για πολλούς.
ΕΡ.: Πέρα από το ρεμπέτικο;
ΑΠ.: Το καλό ελληνικό τραγούδι.
ΕΡ.: Ποιο εννοείς καλό;
ΑΠ.: Δεν θα 'θελα ποτέ να τραγουδώ αυτό που εκφράζει η μαζική κουλτούρα.
ΕΡ.: Γιατί;
ΑΠ.: Αυτό το είδος δεν είναι πάντα αληθινό.
ΕΡ.: Νεολαία και ρεμπέτικο;
ΑΠ.: Όπου το τραγουδώ, οι νέοι είναι πρωταγωνιστές.
ΕΡ.: Τι σου ζητούν ν' ακούσουν;
ΑΠ.: Το «Θέλεις να πεθάνω».
ΕΡ.: Είναι ρεμπέτικο αυτό;
ΑΠ.: Είναι λαϊκό κι εγώ του αλλάζω ρυθμό, το κάνω ραπ και γίνεται χαμός στην πίστα.
ΕΡ.: Είναι δυνατόν μια ρεμπέτισσα να τραγουδά ραπ;
ΑΠ.: Μόνο για μια στιγμή, γιατί με ξεκουράζει και μου το ζητούν οι νέοι.
ΕΡ.: Διαφορές ανάμεσα σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη;
ΑΠ.: Εδώ ακούνε πιο ψύχραιμα, ενώ στη Θεσσαλονίκη ενθουσιάζονται περισσότερο.
ΕΡ.: Πού χορεύουν καλύτερα;
ΑΠ.: Μα στη Θεσσαλονίκη, το 'χουν στο αίμα τους.
ΕΡ.: Ετοιμάζεις νέο δίσκο;
ΑΠ.: Υπό σκέψιν. Δεν είναι και τόσο εύκολο, σήμερα.
ΕΡ.: Μετά τις «Σειρήνες»;
ΑΠ.: Παραστάσεις στη Γερμανία και το Βέλγιο και μετά μια εβδομάδα εμφανίσεις σε μουσικό χώρο της Λ. Καβάλας στην Αθήνα.
ΕΡ.: Τι τραγουδάς όταν είσαι μόνη;
ΑΠ.: Ένα παλιό τραγούδι του Γαβαλά: «Μάγισσα Θεσσαλονίκη».
ΤΑ ΝΕΑ , 10-11-1998 , Σελ.: N10
Κωδικός άρθρου: A16287N101 |
