Από τους τελευταίους της θρυλικής παλιάς φρουράς του ρεμπέτικου, ο Τάκης Μπίνης που μέχρι την περασμένη Πέμπτη τραγουδούσε στο πάλκο, στη «Στοά των Αθανάτων», έχασε τη μάχη για τη ζωή χθες το απόγευμα στο Σισμανόγλειο, από νεφρική ανεπάρκεια, σε ηλικία 83 ετών. Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1923, από γονείς Αϊβαλιώτες, κρατήθηκε στη δικτατορία Μεταξά σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μαζί με άλλα παιδιά που δεν ήθελαν να οργανωθούν στην ΕΟΝ (Εθνική Οργάνωση Νέων).
Για πρώτη φορά κάθησε στο πάλκο στα 16, τέλη του 1938, πλάι στον Βασίλη Τσιτσάνη στο κέντρο «Κέρκυρα» στον Βαρδάρη, κερδίζοντας το πρώτο μεροκάματο: ένα εικοσάδραχμο. Στην κατοχή συνελήφθη για αντιστασιακή δράση, δραπέτευσε και ύστερα από πολύμηνη περιπλάνηση στα βουνά έφτασε με τα πόδια στη Χαλκίδα και από κει στον Πειραιά το 1944 (όπου δούλεψε στην Τρούμπα). Στον Πειραιά γνώρισε και τον δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Δημήτρη Στεργίου ή Μπέμπη. Από το 1946 συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους: Παπαϊωάννου, Βαμβακάρη, Τσιτσάνη, Μπαγιαντέρα, Χατζηχρήστο, Κλουβάτο, Μπακάλη, Τατασσόπουλο, Καπλάνη, Χιώτη, προτού ξενιτευτεί στην Αμερική όπου παρέμεινε 22 χρόνια (και δούλεψε με τον Καλδάρα και τον Λ. Τσαγκάρη). «Εκεί ο κόσμος μάς αγάπησε περισσότερο απ' ό,τι εδώ στην Ελλάδα», έλεγε στον Πάνο Γεραμάνη στα «NEA». Στους θαυμαστές του, στο κέντρο «Arabian nights», ήταν οι Φρανκ Σινάτρα, Πέρι Κόμο, Ντιν Μάρτιν. Γραμμοφώνησε (πρώτος) μεγάλα τραγούδια όπως «Το κουρασμένο βήμα σου», «Όμορφη Πειραιώτισσα», «Ένας αλήτης πέθανε», «Καβουράκια», «Θα κάνω ντου βρε πονηρή», «Καρδιά Παραπονιάρα» και για το «Ρεμπέτικο» των Σταύρου Ξαρχάκου - Νίκου Γκάτσου, στην ταινία του Κώστα Φέρρη «Το Δίχτυ», «Στου Θωμά», «Στην Αμφιάλη», «Της αμύνης τα παιδιά».
ΤΑ ΝΕΑ , 22/12/2005 , Σελ.: P23
Κωδικός άρθρου: A18422P232
ID: 499906 |
