Ο Μιχάλης Γεννίτσαρης, ρεμπέτης, συνθέτης, στιχουργός, τραγουδιστής δεν υπάρχει πια. Πέθανε χτες σε ηλικία 88 χρονών σε κλινική, στην Αγία Σοφία του Πειραιά, όπου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα με οξεία αναπνευστική λοίμωξη. Αύριο, Παρασκευή στις 12 το μεσημέρι η σορός του θα εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στο ναό της Αγίας Σοφίας του Πειραιά. Η νεκρώσιμη ακολουθία θα γίνει στις 4 το μεσημέρι.
Γεννημένος στο 1917 στον Πειραιά. Από 15 χρόνων δούλευε σε λεβητοποιείο, ενώ τα βράδια ζούσε τη ζωή της μαγκιάς. Με τα πρώτα του λεφτά αγόρασε μπουζούκι. Κι αυτό έγινε αιτία ν' ανοίξει λογαριασμούς με την αστυνομία. Αρχίζει να παίζει μπουζούκι και να τραγουδά το 1935. Και δύο χρόνια μετά δισκογραφεί το πρώτο του τραγούδι «Εγώ μάγκας φαινόμουνα». Την περίοδο της Κατοχής γράφει τραγούδια που στηλιτεύουν τους μαυραγορίτες, ενώ, παράλληλα, υμνεί τους τολμηρούς σαλταδόρους. Δικό του τραγούδι ο περίφημος «Σαλταδόρος».
Τα τραγούδια του που στην περίοδο του Μεσοπολέμου ξεκινούν από την περιθωριακή ζωή, στα χρόνια της Κατοχής εκφράζουν την αντίσταση και μιλούν για τους λαϊκούς καημούς.
Επαιζε σε μαγαζιά μέχρι το '52 οπότε αποσύρεται και αρχίζει να ασχολείται με το εμπόριο λαχανικών. Στη Μεταπολίτευση επανέρχεται με τρία τραγούδια στο δίσκο «Ρεμπέτικα της κατοχής». Συνεργάστηκε με τους Βαμβακάρη, Μπάτη, Μπαγιαντέρα, Μίνου, Εσκενάζυ κι άλλους. Το τελευταίο του cd κυκλοφόρησε το 2001 με τίτλο «Μιχάλης Γεννίτσαρης - Ρεμπέτικοι δρόμοι». Το '92 εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του με τίτλο «Μάγκας από μεράκι». |
