"Έφυγε" και ο Ρασούλης

Moderators: Stelios Lambropoulos, theocharis

Stelios Lambropoulos
Posts: 218
Joined: Mon Aug 20, 2007 10:02 pm

"Έφυγε" και ο Ρασούλης

Postby Stelios Lambropoulos » Mon Mar 14, 2011 2:21 pm

Ε Π Ε Ι ΓΟ Ν

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ

Το παρόν αποτελεί επίσημο δελτίο Τύπου που εξέδωσε η ΑΕΠΙ
- Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας ,
- σε συνεργασία με την οικογένεια του εκλιπόντος .
- Παρακαλούμε για την μέσω αυτού έγκυρη πληροφόρηση του κοινού

«Έφυγε» από τη ζωή ο στιχουργός /τραγουδοποιός Μανώλης Ρασούλης σε ηλικία 66 ετών. Σύμφωνα με το επίσημο ιατροδικαστικό πόρισμα η καρδιά (ανακοπή από έμφραγμα μυοκαρδίου) πρόδωσε την ώρα του ύπνου του τον σπουδαίο δημιουργό και άνθρωπο, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη την Κυριακή 13 Μαρτίου.
Με επιλογή του τη μοναχικότητα στην προσωπική του ζωή, ο ιδιαίτερος στο λόγο, στην καλλιτεχνική έκφραση και φιλοσοφία του δημιουργός πολλών και μεγάλων επιτυχιών στο χώρο της καλλιτεχνικής μουσικής και στιχουργικής έκφρασης , ήταν πάντα δυναμικά παρών στην κοινωνία και στην υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνήθιζε να διατυπώνει τις μεγαλύτερες αλήθειες με τον πιο εύγλωττο και άμεσο τρόπο. Το ανατρεπτικό χιούμορ και η ευαισθησία ήταν απ τα σημαντικά χαρακτηριστικά της πορείας του τόσο στη ζωή όσο και στην Τέχνη του.
Άφησε παρακαταθήκη έργο διαχρονικό ιδιαίτερης Τέχνης και αναγνωρισιμότητας.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο 15 Μαρτίου και ώρα 4,30 από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών
Η οικογένεια παρακαλεί αντί στεφάνων τα χρήματα να δοθούν στον ΜΚΟ
« Κιβωτός του κόσμου» ( θα υπάρχει εκπρόσωπος στον προαύλιο χώρο του Νεκροταφείου ) ή στον τραπεζικό λογαριασμό του ΜΚΟ
EUROBANK 0026 0178 870100 872073 e
Ο Μανώλης Ρασούλης ήταν μέλος της ΑΕΠΙ από τις 20/12/1985.

Από το Γραφείο Τύπου της ΑΕΠΙ

Πληροφορίες: Τμήμα Επικοινωνίας & Πολιτισμού ΑΕΠΙ, τηλ. 211 10 29291-2-3


Βιογραφικό
Ο Μανώλης Ρασούλης γεννήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1945 στο Ηράκλειο Κρήτης. Από μικρός εντάχθηκε στην νεολαία της αριστεράς. Σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου στην Αθήνα, έγραφε ποιήματα, σενάρια και τραγουδούσε ερασιτεχνικά στις μπουάτ της Πλάκας. Εργάστηκε στην εφημερίδα της αριστεράς «Δημοκρατική Αλλαγή» και πήρε μέρος στους αγώνες του ‘114’,
Στη δικτατορία έφυγε στο Λονδίνο όπου έμεινε έξι χρόνια. Εκεί διαμορφώθηκε ιδεολογικά συμμετέχοντας στον αντιδικτατορικό αγώνα, αλλά και στο τροτσκιστικό κίνημα, στο οποίο ήταν στέλεχος και η Βανέσα Ρεντγκρέιβ με την οποία συνεργάστηκε σε παραστάσεις με αγωνιστικούς στόχους.
Στο Λονδίνο έγραψε τα πρώτα του βιβλία και υπήρξε συνεκδότης της εφημερίδας «Σοσιαλιστική Αλλαγή», στην οποία έγραψε άρθρα και επιφυλλίδες. Πήρε μαθήματα πολιτικής οικονομίας και φιλοσοφίας, και συμμετείχε στους αγώνες των εργατικών συνδικάτων. Τον Μάιο του '68 πήρε μέρος στη μεγάλη εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι.
Το 1974, λίγο μετά από το Πολυτεχνείο, με απόφαση της οργάνωσης κατεβαίνει στην Αθήνα. Μετά τα γεγονότα στην Κύπρο το καλοκαίρι του ’74 και την πτώση της χούντας συνέχισε τον πολιτικό αγώνα. Δούλεψε στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη στο Πέραμα, όπου μπήκε στην απεργιακή επιτροπή και πρωτοστάτησε στο εργατικό κίνημα που ανέτρεψε όλο το μέχρι τότε καθεστώς στα μεγάλα ναυπηγεία της Ελευσίνας. Τον Ιούνιο του 1973 γεννήθηκε στο Λονδίνο η κόρη του Ναταλία.
Συνεργάζεται με τον Μάνο Λοΐζο και την Μαρία Φαραντούρη και τραγουδά στον δίσκο «Τα νέγρικα». Ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης του προτείνει και τραγουδά στον δίσκο του «Ο νέος Ερωτόκριτος», σε ποίηση Πρεβελάκη. Τυπώνει τα τρία πρώτα του βιβλία: «Η μπαλάντα του Ισαάκ», «Μεγάλος ήρωας σε μικρή χαρτοσακούλα» και «Κβο βάντις στάτους κβο». Αργότερα εκδόθηκαν, επίσης, τα βιβλία «Οι Εβραίοι είναι Έλληνες-Κρήτες», «Εδώ είναι του Ρασούλη» και «Τι είδε ο Βουκεφάλας, 15 χρόνια Σαλονίκη». Συστήνει στους Έλληνες τον Osho εκδίδοντας το βιβλίο του «Κρυμμένη αρμονία - ομιλίες πάνω στον Ηράκλειτο».
Διοργάνωσε συναυλίες στο Βερολίνο και στην Κωνσταντινούπολη και μιλά στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Βαρκελώνης. Τα τραγούδια του έγιναν γνωστά και αγαπητά σε πολλές χώρες του κόσμου.
Τα τελευταία τρία χρόνια είχε γίνει νονός και κηδεμόνας ενός μικρού αγοριού, του Πασχάλη που αγαπούσε ιδιαίτερα.
Δισκογραφία
1. Αχ, Ελλάδα σ΄αγαπώ (Ν. Παπάζογλου) Γερμανική εταιρία ΠΥΡΑΝΧΑΣ, Βερολίνο,
2. Αγάπα μας και μη μας χαιρετάς (Ν. Ρασούλη)
3. Αχαρνείς (Δ. Σαββόπουλος), 1977
4. Βαλκανιζατέρ (Π. Βαγιόπουλος, Γλυκερία, Α. Καρακότας),
5. Σελοτέιπ (Π. Βαγιόπουλος, Ο. Περίδης, Ν. Ρασούλη, Γ. Λίζος),
6. Γεια σου κυρ Εισαγγελέα (Π. Βαγιόπουλος, Καφετζοπουλική κομπανία),
7. Διπλά σακατεμένος πειρατής (Γ. Γαβαλάς),
8. Εσύ κι αν γίνεις υπουργός εγώ θα σ' αγαπάω (Π. Βαγιόπουλος, Α. Ρασούλη Κουφουδάκη),
9. Ζεστά ποτά (Αδελφοί Κατσιμίχα, Μ. Ρασούλης παραγωγή),
10. Η εκδίκηση της γυφτιάς (Ν. Ξυδάκης, Δ. Σαββόπουλος, Ν. Παπάζογλου), 1978
11. Να ΄μαστε πάλι εδώ Ανδρέα (Α. Μικρούτσικος, Μ. Ρασούλης),
12. Ναι στο ναι και ναι στο όχι (Μ. Ρασούλης, Ν. Ξυδάκης, Μ. Στεφανόπουλος),
13. Νέγρικα (Γ. Νεγρεπόντη, Μ. Λοίζου, Μ. Φαραντούρη), 1974
14. Νέος Ερωτόκριτος (Ν. Μαμαγκάκης, Π. Πρεβελάκης, Α. Μάνου), 1974
15. Νοηματουργείο (Π. Βαγιόπουλος, Γ. Ξυδάκης, Γ. Λοΐζος),
16. Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει (Χ. Νικολόπουλος, Δ. Κοντογιάννης),
17. Όλοι δικοί μας είμαστε (Χ. Νικολόπουλος, Ν. Παπάζογλου, Π. Τερζής),
18. Όταν τραγουδούν τα ψάρια (Γ. Λίζος, Αλεξ. Λίζος),
19. Παίξε Χρήστο επειγόντως (Χ. Νικολόπουλος, Ε. Βιτάλη, Π. Τερζής),
20. Πότε Βούδας πότε Κούδας (Π. Βαγιόπουλος, Ν. Παπάζογλου, Γλυκερία),
21. Σέπτικ Φλες - Death Metal I (Ν. Ρασούλη), Γαλλική παραγωγή,
22. Σέπτικ Φλες - Death Metal IΙ (Ν. Ρασούλη, Γαλλική παραγωγή,
23. Σκόρπια 1 (Ν. Ξηδάκης, Ν. Παπάζογλου, Γλυκερία), * Σκόρπια 2 (Χ. Αλεξίου, Σ. Μάλαμας)
24. Τα δήθεν (Ν. Ξυδάκης, Ν. Παπάζογλου, Δ. Κοντογιάννης), 1978
25. Τα ποδοσφαιρικά (Γ. Γαβαλάς),
26. Τα τραγούδια της Χαρούλας (Μ. Λοΐζος, Χ. Αλεξίου), 1980
27. Της άγνοιας ο γιος και το τραγούδι για τον Καστοριάδη (Μ. Ρασούλης),
28. Τι γυρεύεις μες στην Κίνα Τσάκι Τσαν (Π. Βαγιόπουλος, Ν. Βενετσάνου, Ο. Περίδης),
29. Το τραίνο φτάνει τελικά στην Κατερίνη (Χ. Παπαδόπουλος, Β. Λέκκας, Κ. Σιάπαντα, Ορέστης),
30. Τραγούδι για την Καλαμάτα (Π. Βαγιόπουλος),
31. Hummus Sapiens και η μνήμη των κύκλων (Yehuda Poliker)
Πηγή: Από το επίσημο site του Μανώλη Ρασούλη www.rasoulis.gr

Stelios Lambropoulos
Posts: 218
Joined: Mon Aug 20, 2007 10:02 pm

ΕΠΙΣΤΟΛΗ – ΔΗΛΩΣΗ ΝΟΤΗ ΜΑΥΡΟΥΔΗ. ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ ΜΙΑΣ ΚΗΔΕΙΑΣ

Postby Stelios Lambropoulos » Wed Mar 16, 2011 4:20 pm

ΕΠΙΣΤΟΛΗ – ΔΗΛΩΣΗ ΝΟΤΗ ΜΑΥΡΟΥΔΗ
ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ ΜΙΑΣ ΚΗΔΕΙΑΣ

• Τα είδαμε τα στεφάνια στην κηδεία του Μανώλη Ρασούλη και ναι, υπήρχαν από μέρους της κυβερνήσεως, του Δήμου της Αθήνας (του νέου δημάρχου της πρωτεύουσας) και είπαμε όλοι: «Από στεφάνια καλά πάμε»!!!
• Τι υπαινίσσομαι; Πως για άλλη μια φορά, οι αρχές δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Πετάξανε ένα στεφάνι στον μακαρίτη και θεώρησαν πως έκαναν το καθήκον τους…
• Τα πράγματα δεν είναι όμως έτσι. Μια σοβαρή πολιτεία στις περιπτώσεις τέτοιων επιφανών δημιουργών που έγραψαν ιστορία, είναι μικρόψυχο να μην καλύπτει λογικές συνθήκες ταφής που συνεπάγονται σε μια τέτοια περίπτωση.
• Είναι ολίγον λογιστικό, ταμειακό, αριθμητικό, τεχνοκρατικό, το ξέρω, αλλά δεν θα κουραστούμε να διαλαλούμε πως ίσως είναι οι μοναδικές ευκαιρίες που μια κυβέρνηση, ένας Δήμος μπορεί να αποδείξει το ρόλο του και τη θεσμική του υπόσταση, σε τέτοιες ειδικές περιπτώσεις.
• Ναι! όσο μακάβριο κι αν ακούγεται, ΚΑΙ στις κηδείες οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η αγάπη μένει, για να παραθέσω το στίχο του μακαρίτη Ρασούλη…
• Οι οικείοι και οι φίλοι του γνωρίζουν πολύ καλά τι οικονομικό βάρος αντιμετωπίζεται στο σύνολο μιας κηδείας ή στο λεγόμενο «τελευταίο ταξίδι». Μια αλυσίδα από διαδικασίες προς το κράτος και την εκκλησία, προς τις μεταφορές, τους τάφους, τα σκαψίματα, τα παράβολα και όλα όσα χρειάζονται για να αναχωρήσει δια παντός κάποιος…
• Ο Ρασούλης ποτέ δεν υπήρξε πλούσιος… Ζούσε λιτά, δίχως να ανοίξει ποτέ φτερά προς τον καταναλωτισμό και τη νεοπλουτίστικη αντίληψη ζωής, που άλλωστε την κατακεραύνωνε. Ζούσε μόνος και αυτό ήταν ίσως η κοσμοθεωρία του.
• Ακριβώς γι αυτό τον λόγο, οι θεσμοί της δημόσιας διοίκησης της πρωτεύουσας, θα έπρεπε να δείξουν ένα ανθρώπινο πρόσωπο!
• Ζητήθηκε από τον δήμο της Αθήνας να παραχωρήσει χώρο ταφής τιμής ένεκεν, ως οφείλει, για να τιμήσει τέτοιους ανθρώπους και υπήρξε άρνηση (με τη σύμφωνη γνώμη του Κου Καμίνη).
• Οι υπηρεσίες του Δήμου δεν ξέρω αν συνεδρίασαν μέσα στο Σαββατοκύριακο, πάντως η γραμματέας του δημάρχου μετέφερε πως ¨Η απόφαση του ΔΣ είναι να μη γίνει δεκτό αυτό το αίτημα…¨
• Περίπου το ίδιο σκηνικό αδιαφορίας και στο γραφείο του κου Γερουλάνου.
• Να θεωρήσουμε πως αυτά τα απαράδεκτα περιλαμβάνονται στα «νέα ήθη» και στη «νέα κατάσταση πραγμάτων του Δήμου και του ΥΠΠΟΤ»;
• Πόσο πια μπορούμε να συνεχίζουμε να απορούμε για συμπεριφορές που αποδεικνύουν βρε αδερφέ πως, όντως, αυτό που εννοούμε θεσμοί-εξουσίες, έχουν τοποθετηθεί μακριά, πολύ μακριά από εμάς!
• Δεν μας ξαφνιάζουν πλέον με τις αλλόκοτες αποφάσεις τους, έστω και αν ο «λαός» μαύρισε τους κακούς και έβγαλε τους καλούς…
• Αυτοί οι «καλοί» σήμερα… δημαρχαίοι (και άλλοι) επιδεικνύουν μια σκληρότητα με αυτή την άρνηση, που τώρα εμείς οι υπόλοιποι θα πρέπει να επεξεργαστούμε και να τη χωνέψουμε για το μέλλον μας.
• Πόσο οι δημοτικές και υπουργικές αρχές θα προφασιστούν πως η οικονομική κρίση και οι δείκτες δεν επέτρεψαν αυτή την παραχώρηση γης σε ένα τέκνο της χώρας που αφήνει ιστορία πίσω του;
• Κι εμείς με τη σειρά μας, πόσο μπορούμε να συμφιλιωθούμε με τους θεσμούς που επέδειξαν μικρότητα, αλλά και άγνοια μπροστά στο μέγεθος της απώλειας ενός τέτοιου πολίτη, που ομόρφαινε την καθημερινότητά μας και μας βοηθούσε με τα τραγούδια του να ξεπεράσουμε τη μιζέρια;
• Η συμπεριφορά του δήμου, του δημάρχου και του υπουργείου, είναι αψυχολόγητη και μας κάνει να νιώθουμε αποστροφή!
• Κρίμα…
Νότης Μαυρουδής
(15/3/2011, ένα συμπληρωματικό υστερόγραφο μετά την κηδεία του Μανώλη Ρασούλη)

Symarik
Posts: 1
Joined: Tue Sep 15, 2015 7:59 am

Postby Symarik » Tue Sep 15, 2015 8:15 am

I believe that it takes such great feedback.


Return to “7) Ανακοινώσεις”

Who is online

Users browsing this forum: No registered users and 6 guests