Η ΞΕΝΙΤΙΑ
(Ξενιτεμένος κι έρημος στην ξενιτιά γυρίζω)
Ξενιτεμένος κι έρημος στην ξενιτιά γυριζω
τις πίκρες χαι τα βάσανα μπροστά μου αντικρίζω.
Πόσες φορές, βρε μάνα μου, ΘυμήΘηχα εσένα
απ' τα πολλά τα βάσανα που τράβηξα στα ξένα.
Για να ξεχάσω, μάνα μου, πίνω το κατοστάρι
το δευτερώνω ύστερα χαι το τριτώνω πάλι.
Είναι καημός, μανονλα μου, είναι μεγάλος πόνος
εγώ μέσα στην ξενιτιά να την περνάω μόνος.
Τραγουδούν: Απόστ. Χατζηχρήστος, Β. Τσιτσάνης,
ζέίμπέχιχο,1838, ODEON 7095.
Στην άλλη πλευρά του δίσκου το τραγούδε «Το τρελοκόριτσο».
www.rebetiko.gr